3.5.3.b Implementatieregelingen en transponeringstabel

In de IDB wordt bij de betreffende richtlijn aangegeven welke implementatiemiddelen ten behoeve van de richtlijn zijn vastgesteld, bij voorbeeld een wet en een algemene maatregel van bestuur. In verband met het rechtszekerheidsbeginsel (met name het kenbaarheidsaspect) gaat implementatieregelgeving vergezeld van een transponeringstabel opgenomen bij de hoogste regeling in de Toelichting. Tevens wordt daarin aangegeven of de betreffende bepaling beleidsruimte biedt en zo ja of er hoe daar gebruik van is gemaakt.

Nieuw is echter dat in sommige gevallen de te implementeren Europese regeling vereist dat een actuele transponeringstabel wordt meegezonden. Deze verplichting is te herkennen aan de volgende bewoordingen opgenomen in de overwegingen in de richtlijn:

In overeenstemming met punt 34 van het interinstitutioneel akkoord inzake beter wetgeven worden de lidstaten ertoe aangespoord voor zichzelf en in het belang van de Unie hun eigen tabellen op te stellen, die, voor zover mogelijk, het verband weergeven tussen de richtlijnen en de omzettingsmaatregelen, en deze openbaar te maken.”

In dit IIA (Interinstitutioneel Akkoord Beter wetgeven, 31 decemner 20013, PbEU 2003, C 321)  staat namelijk aangegeven:

“De Raad spoort de lidstaten ertoe aan voor zichzelf en in het belang van de Gemeenschap hun eigen tabellen op te stellen, die voorzover mogelijk het verband weergeven tussen de richtlijnen en de omzettingsmaatregelen, en deze openbaar te maken. Hij verzoekt de lidstaten die zulks nog niet hebben gedaan onverwijld een coördinator voor de omzetting aan te wijzen.”

In de gezamenlijke politieke verklaring van 28 september 2011 van de lidstaten en de Commissie over toelichtende stukken, PB C 369 van 17.12.2011, blz. 14., wordt vervolgens onder meer aangegeven dat:

“In dit verband onderkennen de lidstaten dat de inlichtingen die zij aan de Commissie verstrekken met betrekking tot de omzetting van richtlijnen in nationaal recht „duidelijk en nauwkeurig dienen te zijn” en „ondubbelzinnig moeten aangeven, met welke wettelijke en bestuursrechtelijke maatregelen” of andere maatregelen van nationaal recht, alsook, waar van toepassing, met welke jurisprudentie van de nationale rechtbanken, de lidstaten menen aan de verschillende uit de richtlijn voortvloeiende verplichtingen te hebben voldaan (Zie het arrest van het Hof van Justitie van 16 juli 2009 in zaak C-427/07, punt 107 en de daarin aangehaalde jurisprudentie).

Teneinde de kwaliteit van de informatie over de omzetting van richtlijnen van de Unie te verbeteren, verantwoordt de Commissie, wanneer zij van oordeel is dat het verband tussen de onderdelen van een richtlijn en de overeenkomstige delen van de nationale omzettingsinstrumenten moet worden toegelicht, bij de indiening van de betreffende voorstellen per geval de noodzaak en de evenredigheid van het verstrekken van toelichtende stukken, rekening houdend met, met name en respectievelijk, de complexiteit van de richtlijn en van de omzetting ervan, alsook de mogelijke extra administratieve lasten.

In verantwoorde gevallen verbinden de lidstaten zich ertoe de kennisgeving van omzettingsmaatregelen vergezeld te doen gaan van één of meer toelichtende stukken, die de vorm kunnen aannemen van concordantietabellen of andere stukken met hetzelfde doel.”

In het IIA van 13 april 2016 is naar dit beleid nog weer eens expliciet verwezen.

Een voorbeeld van een dergelijke verplichting in een richtlijn betreft richtlijn 2013/55/EU (Richtlijn 2013/55/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 november 2013 tot wijziging van Richtlijn 2005/36/EG betreffende de erkenning van beroepskwalificaties en Verordening (EU) nr. 1024/2012 betreffende de administratieve samenwerking via het Informatiesysteem interne markt ( „de IMI-verordening”):
“In overeenstemming met de gezamenlijke politieke verklaring van 28 september 2011 van de lidstaten en de Commissie over toelichtende stukken, hebben de lidstaten zich ertoe verbonden om in gerechtvaardigde gevallen de kennisgeving van hun omzettings-maatregelen vergezeld te doen gaan van één of meer stukken waarin het verband tussen de onderdelen van een richtlijn en de overeenkomstige delen van de nationale omzettings-instrumenten wordt toegelicht. Met betrekking tot deze richtlijn acht de wetgever de toezending van dergelijke stukken gerechtvaardigd.”

Indien een dergelijke verplichting is de richtlijn is opgenomen, dient er een separaat bestand met daarin een geïntegreerde en actuele transponeringstabel toegevoegd. Geïntegreerd wil zeggen dat de tabel de artikelen van de richtlijn volgt met daarbij alle implementatiemiddelen aangegeven en dus niet bijvoorbeeld een aparte tabel per implementatieregeling.

De publicatie van de regeling (Staatblad of Staatscourant) wordt door het betreffende departement bij het implementatiemiddel geplaatst.

Laatst gewijzigd op: 8-2-2018